Bezpieczeństwo technologii (lotów) fotogrametrycznych, podniesienie ich jakości oraz obniżenie nakładów pracy i kosztów, również dotyczących późniejszych opracowań i aktualizacji, będących ich rezultatem – to problemy zawsze aktualne. Możliwość zastosowania w modelowaniu 3D dla analiz przestrzennych obrazów terenu z lotów na niskich pułapach, kilkadziesiąt metrów nad terenem, bezzałogowych, małych platform lotniczych (BŚL), wyposażonych w niewielkie kamery cyfrowe wydaje się godna uwagi. W niniejszej pracy przedstawiono próbę zastosowania do modelowania 3D terenu obrazów definiowanych jako niskopułapowe, czyli obrazów rejestrowanych z bezzałogowych środków (platform) lotniczych (BŚL) z niskich pułapów lotniczych, tj. wysokości lotu nie przekraczającej 100 metrów nad średnim poziomem obrazowanego terenu.