W artykule podjęto próbę porównania dwóch danin publicznych, naliczanych przez jednostki samorządu terytorialnego celem pozyskania środków na inwestycje w infrastrukturę – opłaty adiacenckiej w Polsce oraz „opłaty na rzecz rozwoju” (poplatek za rozvoj) w Republice Słowackiej. Przyjęto, że obrany cel badawczy będzie realizowany przy pomocy analizy danych zastanych (desk research) oraz analizy opisowo-logicznej. Szczegółowej analizie poddano akty prawne regulujące kwestie naliczania opłaty adiacenckiej w Polsce oraz wybrane akty prawne obowiązujące w Republice Słowackiej. W konkluzji wykazano, że choć obydwie opłaty mają charakter jednorazowej daniny pobieranej na rzecz rozbudowy infrastruktury, sposób ich naliczania i konstrukcja prawna są diametralnie różne.