W artykule analizowano możliwość wykorzystania w wodzie wodociągowej biologicznego systemu wczesnego ostrzegania, bazując na wielokryterialnej metodzie podejmowania decyzji. Sprawdzono grupę pięciu organizmów (bezkręgowców, ryb, glonów, grzybów i bakterii) pod kątem wrażliwości na zakłócenia, obszar zastosowania, ilości wykrywanych zanieczyszczeń, prędkości reakcji oraz sposobu interpretacji danych. Na podstawie przeprowadzonych analiz wykazano, że bezkręgowce są najbardziej wrażliwymi bioindykatorami (49% AHP, 29% Rembrandt). Pozostałymi organizmy użytecznymi w bilogicznych systemach wczesnego ostrzegania są ryby i glony. Bardziej problematyczne mogą być system oparte na reakcji grzybów i bakteri. Zarówno Rembrandt jak i AHP wykazały, że prędkość reakcji organizmów jest najważniejszym czynnikiem decydującym o skuteczności działania systemów. Rolą wszystkich biologicznych systemów wczesnego ostrzegania jest skrócenie czasu uzyskania informacji na temat występowania potencjalnych zagrożeń w wodzie, ponieważ standardowe metody monitoringu oparte na analizach fizycznych i chemicznych są zazwyczaj bardziej czasochłonne.