W pracy oszacowano częstość występowania i intensywność wezbrań sztormowych w ujściowym rejonie Odry w sezonach 1993/94–2016/17. Analizę przeprowadzono w oparciu o serie pomiarowe stanów wody, odczytanych na stacjach położonych wzdłuż dolnego biegu Odry oraz u wybrzeży Zatoki Pomorskiej i Zalewu Szczecińskiego. Rozpoznanie czasowej i przestrzennej zmienności stanów wody w rejonie badań wykazało znaczną nieregularność występowania wezbrań sztormowych. Po długich okresach o znikomej częstotliwości wezbrań rejestrowano okresy o nasilonym ich występowaniu. W przebiegu rocznym wezbrania najczęściej notowano od listopada do stycznia. Najrozleglejsze wezbranie sztormowe w ujściowym rejonie Odry zaobserwowano w październiku 2009 r. Bardzo wysokimi wezbraniami okazały się wezbrania z listopada 1995 r., stycznia 2012 r. oraz stycznia 2017 r. Wysokim i długotrwałym wezbraniom, o dalekim zasięgu oddziaływania w górę dolnej Odry, sprzyjał stopniowy i długotrwały wzrost poziomu morza u wybrzeży Zatoki Pomorskiej. Intensyfikacji wezbrań w ujściowym rejonie Odry sprzyjało ponadto wystąpienie wezbrań sztormowych podczas zwiększonego zasilania ze zlewni Odry, w okresie występowania zjawisk lodowych na dolnej Odrze oraz przy podwyższonym poziomie Morza Bałtyckiego.