EN PL
ANALIZA STRUKTURY PRZESTRZENNEJ MIEJSKICH OBSZARÓW ANTROPOGENICZNYCH
 
Więcej
Ukryj
1
Faculty of Environmental Engineering and Land Surveying, University of Agriculture in Krakow
 
 
Data publikacji: 30-04-2019
 
 
Autor do korespondencji
Katarzyna Cegielska   

Department of Land Management and Landscape Architecture, Faculty of Environmental Engineering and Land Surveying, University of Agriculture in Krakow, ul. Balicka 253c, 30-149 Kraków
 
 
Acta Sci. Pol. Formatio Circumiectus 2018;17(3):39-54
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Dynamiczny proces urbanizacji, zachodzący na skutek powszechnej antropogenizacji, wpływa na zmiany krajobrazu. Zmiany te, mierzone za pomocą różnorodnych współczynników i indeksów, są globalnym obiektem badań. Celem pracy była analiza struktury przestrzennej antropogenicznych elementów pokrycia terenu. Na podstawie metryki krajobrazowej – indeksu MSI (Mean Shape Index) sprawdzono konfigurację geometrii poszczególnych elementów pokrycia terenu. Do sporządzenia mapy rozkładu gęstości elementów użyto narzędzia Kernel Density. Uzyskanie informacji o powierzchni antropogenicznych elementów pokrycia terenu wyrażonej w m2, przypadającej na 1 km2 przestrzeni, umożliwiło wskazanie lokalizacji obszarów najbardziej przekształconych przez człowieka. Obszar badań stanowiły powiaty grodzkie – Tarnów i Nowy Sącz. Jako materiał źródłowy wykorzystano wektorową warstwę pokrycia terenu (Baza Danych Obiektów Topograficznych BDOT10k), którą reklasyfikowano na 11 nowych kategorii. Do przeprowadzenia analiz zastosowano narzędzia GIS (ang. Geographical Information System) dostępne w programach QGIS i ArcGIS. Na podstawie przeprowadzonego badania stwierdzono, że pomimo podobnego procentowego udziału antropogenicznych elementów pokrycia terenu, obszary badawcze wykazują odmienny charakter pod względem przestrzennego rozkładu ich rozmieszczenia oraz złożoności ich geometrii. W przypadku Nowego Sącza zauważono występowanie niewielkich punktowych enklaw terenów wykazujących wysoką gęstość powierzchni antropogenicznych, które ponadto charakteryzują się znacznym stopniem rozproszenia, ale małym stopniem złożoności geometrycznej. W mieście Tarnów przeprowadzone badania wykazały tendencję odmienną ze względu na znaczne większe powierzchnie wspomnianych enklaw. Tarnów charakteryzuje się wyższym udziałem terenów zabudowanych w centrum miasta, a Nowy Sącz bardziej jednostajnym ich przyrostem w poszczególnych strefach gęstości. Ponadto w Tarnowie wraz ze wzrostem zagęszczenia terenu spada złożoność geometrii elementów pokrycia terenu, natomiast w przypadku Nowego Sącza wartość metryki krajobrazowej MSI jest proporcjonalnie odwrotna.
ISSN:1644-0765
Journals System - logo
Scroll to top