Powstanie wiązania dachowego kościoła rzymskokatolickiego pod wezwaniem Najświętszego Ciała Chrystusowego datuje się na rok 1409. Reprezentuje ono jedną z kilku dobrze zachowanych średniowiecznych konstrukcji w tym regionie. Spiczasty dach nad nawą ma charakterystyczną konstrukcję z jętką podpierającą krokwie z podłużnym usztywnionym wiązaniem dachowym. Analiza geometryczna głównego wiązania dachowego, jak również środkowego podłużnego wiązania dachowego opiera się na logicznych zależnościach oraz opisie procesu projektowania wiązania dachowego, wskazując na krytyczne relacje wynikające szczególnie z geometrii pitagorejskiej. W rezultacie opracowano przestrzenny model liczbowy struktury dachowej, żeby przeprowadzić analizę statystyczną tej struktury zgodnie ze współczesnymi standardami. W związku z tym, że podczas badań stwierdzono braki niektórych strukturalnych elementów konstrukcji dachu (klamry kątowe), w dalszych analizach położono nacisk na znaczenie wybranych elementów strukturalnych oraz ich rolę w konstrukcji wiązania dachowego jako takiego.