Cel pracy:
Głównym celem badań było udowodnienie tezy, że wprowadzone w ostatnich latach formalnoprawne ograniczenia stosowania związków fosforu w detergentach wpłynęły istotnie na obniżenie stężenia i ładunku tego biogenu w ściekach surowych dopływających do wybranej oczyszczalni. Dodatkowo zbadano czy obniżenie stężenia fosforu w ściekach surowych wpłynęło na zmniejszenie stężenia i ładunku fosforu w ściekach oczyszczonych, co ograniczyłoby negatywną antropopresję ścieków na jakość wód powierzchniowych.

Materiał i metody:
W niniejszej pracy, w ciągu 15 letniego okresu badań (2003–2017), poddano obserwacji stężenia i ładunki fosforu ogólnego w ściekach bytowych dopływających do wybranej oczyszczalni, a także w ściekach oczyszczonych odprowadzanych do wód odbiornika. W ramach badań pobrano łącznie 148 próbek ścieków surowych oraz 114 próbek ścieków oczyszczonych. Wyniki badań poddano zaawansowanej analizie statystycznej przy wykorzystaniu m.in. testu Manna-Kendalla, Kołmogorowa Smirnowa, elementów statystyki opisowej, a także analizy regresji wraz z wybranymi testami istotności.

Wyniki i wnioski:
Na podstawie badań wykazano, że wielokierunkowe działania, wprowadzone w celu ograniczenia ilości fosforanów w detergentach w Polsce oraz Europie, przyczyniły się istotnie do zmniejszenia stężenia oraz ładunku tego biogenu w ściekach bytowych dopływających do wybranej oczyszczalni. W ciągu ostatnich 15 lat stężenie fosforu ogólnego w ściekach uległo obniżeniu z 14,4 do 5,7 mg·dm-3, czyli o 60,4%. Tendencja ta miała przełożenie na obniżenie się wartości ładunku jednostkowego. Wartość tego parametru obniżyła się o 68% z wartości 2,25 mg·d-1 na osobę w roku 2003 do 0,72 mg·d-1 na osobę w roku 2017. Obniżenie się zawartości fosforu w ściekach surowych wpłynęło także na obniżenie stężenia tego biogenu w ściekach oczyszczonych z wartości 5,1 do 2,0 mg·dm-3, czyli o 60,8%.