OCENA WYTRZYMAŁOŚCI CUPRESSUS SEMPERVIRENS L. NA PODSTAWIE ZAWARTOŚCI WĘGLOWODANÓW I BARWNIKÓW W LIŚCIACH
Więcej
Ukryj
1
Slovak University of Agriculture in Nitra
Data publikacji: 30-06-2015
Acta Sci. Pol. Formatio Circumiectus 2015;14(2):3-16
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Doświadczenie przeprowadzono w latach 2011–2014 w Ogrodzie Botanicznym Słowackiego Uniwersytetu Rolniczego w Nitrze, Republika Słowacka. Rośliny gatunku Cupressus sempervirens L. zostały posadzone na dwa sposoby, część roślin wysadzono bezpośrednio do gleby i pozostawiono na zewnątrz na okres zimy, a drugą część roślin posadzono do doniczek i chroniono w czasie zimy, gdyż zostały przeniesione do szklarni na okres od końca listopada do końca marca. Próbkę młodych liści jednorocznych pobrano w końcu stycznia, kiedy temperatura w ciągu nocy wynosiła –7°C, a o 9.00 rano wyniosła –3°C. Wyniki badań pokazały, że istnieją istotne różnice pomiędzy roślinami posadzonymi na zewnątrz a roślinami chronionymi w okresie zimy, biorąc pod uwagę wszystkie badane właściwości. Rośliny posadzone do gruntu charakteryzował najwyższy poziom chlorofilu oraz całkowitej zawartości cukru w porównaniu z roślinami umieszczonymi w doniczkach, które przebywały w szklarni, gdzie temperatura wynosiła średnio 8°C. Istnieje odwrotny stosunek pomiędzy chlorofilem a, całkowitym cukrem i skrobią. W badaniu określono również odwrotny stosunek między cukrem całkowitym a zawartością skrobi w liściach. Stwierdzono także odwrotny stosunek między chlorofilem a a chlorofilem b, gdyż wzrost chlorofilu a prowadzi do obniżenia zawartości chlorofilu b.