Przeprowadzone badania wiskozymetryczne zaczynów wapiennych wykonano przy użyciu wiskozymetru rotacyjnego Haake Viscotester Vt550, z różnymi systemami pomiarowymi. Uzyskane pseudokrzywe płynięcia τ(γp) wskazywały na nienewtonowskie zachowanie zaczynów wapiennych, co wymagało ich korekty do rzeczywistych krzywych płynięcia τ(γ). Skorygowane krzywe płynięcia dla tych samych wskaźników wodno-wapiennych W/L, ale różnych zastosowanych systemów pomiarowych nie pokrywały się ze sobą w całym zakresie badanych koncentracji. Świadczy to o wystąpieniu zjawiska poślizgu na ściankach wiskozymetru rotacyjnego. Przeprowadzono korektę krzywych opłynięcia, zgodnie z metodą Kiliańskiego [1989], uzyskując jedną wspólną krzywą płynięcia dla dwóch różnych systemów pomiarowych. Do aproksymacji uzyskanych krzywych płynięcia wykorzystano 3-parametrowy model Herschela-Bulkleya. Dokonano oceny błędu przy określaniu parametrów reologicznych bez uwzględnienia zjawiska poślizgu.