Lokalne rozmycia dna koryt aluwialnych na odcinku poniżej budowli piętrzących były przedmiotem wielu badań, w których zjawisko tworzenia się wyboju opisywano w różny sposób. W pracy przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych, których celem było sprawdzenie możliwości wykorzystania zmodyfikowanej zależności Lane’a do opisu parametrów wyboju w korycie z dnem piaszczystym. Oryginalna zależność Lane’a (1955) opisuje jedynie w sposób jakościowy warunki równowagi dynamicznej aluwialnych koryt rzecznych. W wyniku modyfikacji tej zależności uzyskano równanie, które pozwala na opis ilościowy procesu formowania się rozmycia dna i uzyskania stabilności parametrów wyboju w warunkach przepływu ustalonego. Wykonano dwie serie badań na modelu fizycznym koryta o przekroju prostokątnym ze ściankami szklanymi i dnem częściowo lub całkowicie piaszczystym. W I serii badano rozmycia dna w warunkach braku ciągłości transportu rumowiska wleczonego, tj. w korycie, którego dno na początku odcinka pomiarowego było stałe, a na końcu piaszczyste. W II serii badano rozmycia dna poniżej budowli piętrzącej – progu kamiennego z 4 otworami o przekroju prostokątnym. W tej serii badań w rejonie budowli piętrzącej dno było stałe, natomiast powyżej i poniżej spiętrzenia piaszczyste, co zapewniało warunki ciągłości transportu rumowiska wleczonego. Uzyskane wyniki badań potwierdziły możliwość zastosowania zmodyfikowanej zależności Lane’a do opisu charakterystyk rozmycia dna poniżej budowli piętrzących w warunkach równowagi dynamicznej koryta aluwialnego.