W artykule zaprezentowano przykład implementacji metodyki prowadzenia obliczeń hydrologicznych w aspekcie wyznaczenia stref zagrożenia powodziowego do warunków panujących w Gruzji. Przedstawione wyniki zostały uzyskane w ramach projektu „Nauka modelowania hydraulicznego dla zapobiegania powodziom – 2 stopień – wsparcie kompetencji i gotowości instytucji gruzińskich” wdrażanego przez Polskie Centrum Pomocy Międzynarodowej (PCPM) i współfinansowanego przez Ministerstwo Straw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej. Wyniki projektu dotyczyły zlewni: Lopota, Intsoba, Chelti, Avaniskhevi, Shromiskhevi leżące w Kahetii oraz Aragvi. Wszystkie wymienione zlewnie są niekontrolowane pod względem hydrologicznym, więc zaistniała konieczność wykorzystania modelu hydrologicznego typu opad–odpływ do wygenerowania hydrogramów hipotetycznych. Na podstawie maksymalnych dobowych sum opadów z wielolecia 1966–2014 obliczono wartości kwantyli opadów o określonym prawdopodobieństwie przewyższenia. Hietogram opadu określono w oparciu o funkcję rozkładu beta, a opad efektywny obliczono z wykorzystaniem metody SCS-CN. Informacje o rzeźbie terenu, warunkach glebowych i pokryciu uzyskano z numerycznego modelu terenu i wytworzonych w ramach wspomnianego projektu map. Transformację opadu efektywnego w odpływ dokonano za pomocą prostego modelu SCS-UH opartego na syntetycznym hydrogramie jednostkowym. Badania wykazały, że sumy dobowe opadów jednorodnych wykazują charakter losowy i można je opisać za pomocą rozkładu Fishera-Tippetta typ IIImin. Wyniki uzyskane z modelowania stanowiły warunki brzegowe w modelu hydraulicznym transformacji fali powodziowej w rzekach.