Cel pracy:
Ocena zmienności najniższych miesięcznych sum opadów atmosferycznych, a także ocena wpływu cyrkulacji atmosferycznej oraz średniej temperatury powietrza na wystąpienie miesięcy z niedoborem opadów atmosferycznych

Materiał i metody:
Materiał: miesięczne sumy opadów atmosferycznych z lat 1951-2017 z 19 stacji meteorologicznych położonych w polskich Tatrach i na ich przedpolu, a także średnie miesięczne temperatury powietrza dla których możliwe było zgromadzenia danych z całego okresu badań. Uwzględniono również kalendarz typów cyrkulacji atmosferycznej dla Polski południowej, który opracowany został przez Niedźwiedzia (1981, 2018). metody: wskaźnik standaryzowanego opadu (SPI), test statystyczny Manna-Kendalla

Wyniki i wnioski:
We wszystkich stacjach meteorologicznych w przebiegu najniższych miesięcznych sum opadów nie dostrzeżono trendu istotnego statystycznie na poziomie istotności 0.05. Wykazano, że w 67-leciu we wszystkich stacjach pomiarowych łącznie wystąpiło 499 (3.3%) miesięcy suchych o różnym stopniu nasilenia suszy. Najwięcej miesięcy suchych wystąpiło na pojedynczych stacjach pomiarowych (łącznie 146), natomiast najmniej na wszystkich stacjach lub prawie wszystkich stacjach meteorologicznych. W każdej stacji średnio co 3 lata występuje miesiąc suchy o różnym nasileniu suszy. Najwięcej miesięcy ekstremalnie suchych wystąpiło w sierpniu i w kwietniu - odpowiednio 47 (3.7%) i 42 (3.3%). W przypadku miesięcy, w których najniższe sumy opadów wystąpiły w tym samym miesiącu na wszystkich lub prawie wszystkich stacjach meteorologicznych, dominowały trzy typy cyrkulacji antycyklonalnej – wschodniej (Ea), południowo-wschodniej (SEa), południowej (Sa) oraz w klinie antycyklonalnym (Ka). Łącznie, w tych miesiącach przy tych typach cyrkulacji atmosferycznej wystąpiło blisko 60% dni. Okresy suche o różnym stopniu nasilenia suszy (SPI≤-1) mogą wystąpić w ciągu całego roku, niezależnie od temperatury powietrza.