Zbieg rzek jest definiowany jako punkt spotkania dwóch lub więcej rzek, które dają początek nowej rzece. To połączenie się rzek powoduje, że parametry geometryczne, szczególnie szerokość i kąt przecięcia kształtują się w zależności od charakterystycznych cech zlewających się rzek. Opierając się na tym poglądzie, jak również na dostępnych zdjęciach satelitarnych sklasyfikowano w tej pracy 43 zbiegi rzek usytuowane w Tabasco (Meksyk). Kluczowe elementy stanowiły geometria (widok z góry) oraz kąt przecięcia, natomiast klasyfikację wykonano na podstawie stosowanych wielowymiarowych analiz statystycznych. Wyniki przedstawiono w trzech grupach: I. Podobieństwo między szerokościami trzech rzek i kąt przecięcia mniejszy niż 80°; II. Podobieństwo między szerokościami trzech rzek i kątem przecięcia między 80° a 160°; III: Podobieństwo między szerokością głównej rzeki (największej rzeki w zbiegu) oraz zbiegu rzek i kąt przecięcia większy niż 100°. Po przeprowadzeniu tej klasyfikacji, następnym krok to wykonanie zarówno hydraulicznych, jak i sedymentologicznych badań, pozwalających zrozumieć integralne zachowanie się zbiegających się rzek oraz zweryfikować proponowaną klasyfikację nie tylko pod kątem podobieństw geometrycznych, ale także działań hydraulicznych i sedymentologicznych, które również wykazują podobieństwa. Ze względu na trudności związane z badaniem wielu zbiegów rzek najlepiej byłoby wybrać ich przedstawiciela i dokonać jego analizy. W niniejszej pracy przedstawiliśmy postępowanie alternatywne, które może być użyteczne dla pracowników naukowych i inżynierów, jak również studentów zainteresowanych badaniem zbiegów rzek.