Biorąc pod uwagę ograniczone zasoby wód Polski, obecne rozwiązania gospodarowania wodą powinny zmierzać w kierunku poprawy wykorzystania naturalnych zasobów wodnych w miejscu ich powstawania. Przykładem takich działań jest zastosowana na systemie melioracyjnym obiektu Samotwór (72 ha) metoda całorocznego regulowania odpływu. Ocenę skuteczności zastosowanego rozwiązania oparto na analizie rozkładu sum zapasów wody dla miesięcy okresu wegetacyjnego w charakterystycznych profilach glebowych o miąższości 1 m. W ramach badań polowych i laboratoryjnych określono zapasy aktualne oraz potencjalne możliwości retencjonowania wody w analizowanych glebach, do wartości polowej pojemności wodnej (PPW) oraz maksymalnego dopuszczalnego uwilgotnienia (MDU) – przyjęto 85% PePW. Badania wykazały, że potencjalna rezerwa retencyjna analizowanych profili glebowych w latach 1995–2012, liczona do PPW, kształtowała się średnio od 21 mm w kwietniu do 84 mm w sierpniu i odpowiednio od 115 mm w kwietniu do 177 mm w lipcu – liczona do MDU. Wieloletnie badania prowadzone na obiekcie Samotwór wykazały istnienie stosunkowo dużych i bezpiecznych dla upraw możliwości okresowego retencjonowania wody w profilach glebowych.