Opracowanie obejmuje fragment dawnego założenia pałacowo-parkowego w Międzyrzecu Podlaskim o powierzchni 6,09 ha. Podstawę do odczytania historycznego kształtu kompozycji parkowej stanowiła analiza materiałów archiwalnych oraz badania terenowe. Celem pracy było sporządzenie koncepcji rewaloryzacji obiektu. Pierwszą drewnianą siedzibę w Miedzyrzecu wybudował Gabriel Tęczyński na początku XVII w. Później dobra międzyrzeckie należały do wielu rodów m.in. Potockich (właścicieli Wilanowa). Do czasów współczesnych zachował się pałac projektu Antoniego Dygata z lat 30. XX w. Obiekt jest wpisany do rejestru zabytków, należy do Gminy Miejskiej i mieści się w nim Miejski Ośrodek Kultury. Założenie parkowe jest efektem nawarstwienia następujących po sobie kolejnych faz stylistycznych, począwszy od dworu z renesansowymi ogrodami kwaterowymi, przez barokowy i klasycystyczny ogród, aż do parku krajobrazowego. Obecnie teren całego kompleksu jest zaniedbany. Widoczne są zamierające drzewa, samosiewy i nieformalne ciągi komunikacyjne.