Cel pracy:
Celem pracy była ocena zmian stężeń wybranych jonów w wodach zbiorniku zaporowego Słupsko oraz określenie jego roli jako „osadnika wstępnego” dla zbiornika Pławniowice.

Materiał i metody:
Określenia czynników wywołujących te zmiany dokonano na podstawie pomiaru szeregu parametrów fizycznych i chemicznych między marcem 2019 a lutym 2020. Badania zostały przeprowadzone pod kątem sprawdzenia potencjału wystąpienia niekorzystnych zjawiska dla wód powierzchniowych oraz sprawdzenia, czy zbiornik Słupsko spełnia założoną rolę, tj. funkcję „osadnika wstępnego” dla Zbiornika Pławniowice, który posiada większe walory dla turystyki i rekreacji.

Wyniki i wnioski:
Zbiornik Słupsko jedynie w niewielkim stopniu przyczynia się do wyrównania stężeń analizowanych jonów. Trudno natomiast wytłumaczyć brak wyraźnej zależności pomiędzy stężeniami jonów sodu i przewodnością właściwą. Wysokie stężenia jonów ortofosforanowych w okresie letnim mogą sugerować, iż w obrębie czaszy zbiornika w okresie letnim dochodzi do wewnętrznego wzbogacania wody w ten pierwiastek (zjawisko typowe dla zeutrofizowanych zbiorników wodnych). Wysokie stężenia ortofosforanów na dopływie do zbiornika wskazywać mogą z kolei na dopływ niedostatecznie oczyszczonych ścieków komunalnych lub spływów pochodzących z terenów rolniczych. Zbiornik Słupsko pełni jedynie marginalną rolę jako „osadnik wstępny” przed zbiornikiem Pławniowice. Krótki czas retencji wody nie pozwala na usunięcie z niej biogenów. Należy również zauważyć, że czas retencji skraca się jeszcze bardziej w okresach intensywnych opadów deszczu, co w praktyce zupełnie uniemożliwia zajście przemian biochemicznych w wodzie. Obecnie zbiornik Słupsko stanowi potencjalne źródło biogenów dla zbiornika Pławniowice, gdyż w niekorzystnych warunkach, w okresie letnim, może dojść do uwalniania biogenów skumulowanych w osadach dennych. W związku z powyższym konieczny wydaje się stały monitoring jakości wody w zbiorniku.