EN PL
WYZNACZANIE KRZYWYCH RETENCYJNOŚCI WODNEJ GLEB ORGANICZNYCH METODĄ POŚREDNIĄ – BIBUŁY FILTRACYJNEJ
 
Więcej
Ukryj
1
Warsaw University of Life Sciences – SGGW, Faculty of Civil and Environmental Engineering, Department of Environmental Improvement
 
2
University of Agriculture in Krakow, Faculty of Environmental Engineering and Land Surveying, Department of Land Reclamation and Peat-Bog Protection
 
3
Warsaw University of Life Sciences – SGGW, Faculty of Civil and Environmental Engineering, Laboratory – Water Center WULS-SGGW
 
 
Data publikacji: 30-06-2018
 
 
Acta Sci. Pol. Formatio Circumiectus 2018;17(2):13-21
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
W pracy przedstawiono jedną z metod pośrednich wyznaczania krzywych retencyjności wodnej jaką jest metoda bibuły filtracyjnej. W metodzie tej nie wykonuje się bezpośrednich pomiarów potencjału wody glebowej (pF), lecz wyznacza się go na podstawie wilgotności wagowej krążków bibuły filtracyjnej przylegającej do badanych próbek glebowych. Opracowane równania kalibracji wyrażają zależność pomiędzy wartością potencjału wody glebowej (pF) a wilgotnością wagową bibuły filtracyjnej. Kalibrację przeprowadzono przy wykorzystaniu standardowych metod pomiarowych krzywych pF (blok pyłowy, komory ciśnieniowe) oraz bibuły filtracyjnej Whatman no 42. Na podstawie przeprowadzonych badań opracowano równania kalibracji dla metody bibuły filtracyjnej dla gleb organicznych murszowych, wytworzonych z torfów mechowiskowych i olesowych o średnim (hemic) i silnym (sapric) stopniu rozkładu, pochodzących ze środkowego basenu rzeki Biebrzy. Uzyskano równania kalibracji w formie równań wielomianu trzeciego stopnia. Powyższe równania mogą być stosowane dla określania zdolności retencyjnych utworów organicznych, charakteryzujących się podobnymi właściwościami i zbliżonym stopniem rozkładu materii organicznej.
ISSN:1644-0765
Journals System - logo
Scroll to top