Głównym celem pracy było przetestowanie użyteczności wskaźnika SBO w ocenie tempa procesów sukcesyjnych w obszarach poprzemysłowych. Porównaniu poddano wartości wskaźnika SBO opisującego sukcesję zgrupowań biegaczowatych w obszarach o różnym wieku oraz sposobie regeneracji (procesy spontanicznej sukcesji oraz rekultywacja). Ponadto obliczono udział gatunków leśnych w regenerujących się zgrupowaniach biegaczowatych w celu określenia stabilności zgrupowań w różnych typach środowiskowych.Badania prowadzone były na obszarach poprzemysłowych, które stanowiły trzy składowiska: dwa różniące się wiekiem, regenerujące się w wyniku spontanicznych procesów, oraz składowisko rekultywowane metodą zadrzewiania. Dodatkowo dla celów porównawczych wybrano niezaburzone obszary leśne jako powierzchnie referencyjne. Chrząszcze z rodziny biegaczowatych zbierano czterokrotnie z wykorzystaniem pułapek ziemnych w ciągu całego sezonu wegetacyjnego 2015 roku. Wyniki indeksu SBO różnicują się istotnie w zależności od charakteru obszaru badawczego. Zaobserwowano istotny wzrost wartości indeksu SBO wraz z wiekiem regeneracji składowisk, aczkolwiek nawet pomimo długiego okresu odtwarzania (około 70 lat) wartości te utrzymują się na istotnie statystycznie niższym poziomie względem stanowisk referencyjnych. Najniższe wartości SBO zanotowano na rekultywowanym składowisku, gdzie wykazano również najmniejszy udział gatunków leśnych w zgrupowaniu biegaczowatych, co wskazuje na bardzo powolne i zaburzone tempo regeneracji zgrupowań. Przeprowadzone badania wskazują, iż indeks średniej biomasy ososbniczej (SBO) może być wykorzystywany jako wskaźnik sukcesji naobszarach poprzemysłowych.