W pracy przedstawiono ocenę hydromorfologiczno-krajobrazową doliny rzeki Białki. Badania przeprowadzono zgodnie z metodą oceny hydromorfologiczno-krajobrazowej dolin rzecznych (metoda LSHM), która służy do oceny i identyfikacji cennych obszarów w dolinach rzecznych, ze wskazaniem możliwości rozwoju tych obszarów. Metoda LSHM rozróżnia trzy główne grupy czynników: hydromorfologiczne (H), krajobrazowe (L) i zintegrowane (I). Wszystkie czynniki są oceniane przy użyciu 10-punktowej skali. Do tej pory elementy hydromorfologiczne i elementy krajobrazowe były oceniane osobno. Metody oceny hydromorfologicznej skupiały się jedynie na korycie cieku, a metody krajobrazowe oceniały obszar do granicy z ciekiem. Zastosowanie metody LSHM oferuje bardziej „holistyczne”, zintegrowane podejście przy ocenie dolin rzecznych, pokazujące, co i gdzie należy poprawić. Rzeka Białka jest rzeką górską, a co za tym idzie, zmiany w całej dolinie następują bardzo szybko. Na podstawie wyników stwierdzono, że dolina rzeki Białki charakteryzuje się krajobrazem o znaczeniu regionalnym, o bardzo wysokim potencjale turystycznym. Ponadto rzeka Białka jest rzeką roztokową, którą należy chronić.