Problematyka podjęta w pracy dotyczy dostępności przestrzennej podstawowych publicznych usług oświaty – ważnego kryterium oceny poziom rozwoju społecznego regionu oraz jakości życia mieszkańców. Aktualność zagadnienia wynika ze zmian w Ustawie Prawo oświatowe z dnia 14 grudnia 2016 r. zakładających likwidację gimnazjów i powrót do 8-letnich szkół podstawowych. Jako obiekty badań wytypowano gminy skupione wokół rdzenia jakim jest Płock. Zgodnie z Krajową Strategią Rozwoju Regionalnego 2010–2020 gminy objęte analizą zaliczono do obszarów koncentracji negatywnych zjawisk społeczno-gospodarczych, o niskim poziomie dostępności mieszkańców, szczególnie obszarów wiejskich, do usług publicznych, w tym usług oświaty. Metodą badań była analiza wielowskaźnikowa oparta o informacje przestrzenne zawarte w BDL-u oraz BDOT. Z wykorzystaniem oprogramowania ArcMap wygenerowano tereny zabudowy mieszkaniowej i budynki mieszkaniowe leżące w okręgach obsługi usług oświaty, co pozwoliło na określenie parametrów dostępności. Wykonana analiza pozwoliła na przedstawienie zróżnicowania dostępności usług oświaty w gminach powiatu płockiego oraz wyznaczenie obszarów problemowych. Ujęcie przestrzenne zagadnień dostępności społecznej może mieć aspekt praktyczny przy podejmowaniu przez władze samorządowe decyzji o przekształcaniu gimnazjów w szkoły podstawowe lub typowaniu lokalizacji nowych obiektów oświatowych.