Cel pracy:
Celem pracy jest porównanie własności testów o istnieniu trendu w parametrach położenia i skali w szeregach hydrologicznych i opadowych, w szczególności (i) dokonanie przeglądu testów nieparametrycznych o istnieniu trendu różnego typu, znanych z literatury; testy były analizowane pod kątem ich zdolności do wykrycia trendu (tzn. mocy), (ii) zbadanie mocy tych testów nieparametrycznych, dla których moc jest nieznana w zastosowaniu do szeregów hydrologicznych i opadowych (testy Ansari-Bradleya (AB), Siegel-Tukeya (ST) i Mooda (M), (iii) ocena różnic między testami.

Materiał i metody:
W badaniach wykorzystano ciągi liczb pseudolosowych oraz realizacje historycznych szeregów czasowych hydrologicznych i opadowych. Wykonano symulacje Monte Carlo i porównanie własności tych testów (AB, ST, M), które nie były dotychczas badane pod kątem zastosowania w szeregach hydrologicznych i opadowych.

Wyniki i wnioski:
Wyniki wskazują na wzrost mocy testów AB, ST i M wraz ze wzrostem liczebności próby oraz wzrostem siły trendu skokowego w parametrze skali, niewrażliwość na zmiany współczynnika zmienności, małą wrażliwość na zmiany typu rozkładu zmiennej losowej oraz na największą moc testu M. Wykryto skokowy trend w dwóch przykładowych szeregach. Testy AB, ST i M mogą być stosowane do weryfikacji hipotezy o istnieniu skokowego trendu w parametrze skali w szeregach hydrologicznych i opadowych.