Cel pracy:
Celem badań była ocena zależności między położeniem zwierciadła wód podziemnych, wystąpieniem suszy w tym poziomie wodonośnym a niedoborem opadów i wysoką temperaturą powietrza.

Materiał i metody:
Analizy wykonano w oparciu od dane z Wydziałowego Obserwatorium Agro i Hydrometeorologii Wrocław-Swojec Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu z lat 1969-2017. Dane do analiz stanowiły pomiary położenia wód podziemnych oraz temperatury i opadu. Posługując się standaryzowanymi wskaźnikami opadu SPI oraz temperatury STI wyznaczono okresy z niedoborem opadów oraz podwyższoną temperaturą. Określono zależność pomiędzy wskaźnikami a poziomem wód podziemnych. Za pomocą standaryzowanego wskaźnika poziomu położenia wód podziemnych SGI wyznaczono okresy wystąpienia suszy w poziomie wód podziemnych.

Wyniki i wnioski:
Analiza zależności pomiędzy STI a położeniem zwierciadła wód podziemnych wykazała niewielki stopień korelacji. Temperatura powietrza jako pojedynczy czynnik nie ma wyraźnego wpływu na poziom położenia zwierciadła wód podziemnych najpłytszego poziomu wodonośnego. W przypadku opadów największa zależność wystąpiła pomiędzy SPI6 i położeniem zwierciadła wód podziemnych. Sezonowa susza meteorologiczna ma największy wpływ na obniżenie poziomu zwierciadła wód. Stwierdzono, że ekstremalnie suchy okres z obserwacjami SPI<-2 spowodował obniżenie położenia zwierciadła wód gruntowych w latach 1969-1970, 1972-1974, 1976, 1978, 1992-1993, natomiast w latach 1979, 1983-1984, 1989-1992, 1994-1995, 2003, 2004, 2006, 2015 było to związane z bardzo dużym niedoborem opadów o SPI z zakresu od -2 do -1.5. Obniżenie zwierciadła wody podziemnej powstałe na skutek niedoboru opadu nie zawsze łączyło się z bezpośrednim wystąpieniem suszy w opisywanym poziomie wód gruntowych. Najdłuższe okresy niedoboru wód podziemnych wystąpiły w latach 1980, 1981, 1986/1987, 1994, 1997/1998, 2000, 2001, 2006/2007, 2017. Dodatkowo stwierdzono 14 okresów suszy ekstremalnej.