Cel pracy:
Susza stanowi jedno z najpoważniejszych wyzwań środowiskowych współczesności, znacząco wpływając na dostępność wód podziemnych – kluczowego zasobu w gospodarce wodnej. Celem pracy jest wykazanie skuteczności estymatorów jądrowych w określaniu rozkładu minimalnych poziomów wód podziemnych.

Materiał i metody:
W badaniu przeanalizowano rozkłady minimalnych poziomów wód podziemnych na obszarze Wielkopolski, regionu szczególnie narażonego na niedobory wody, w okresie hydrologicznym lat 2001–2020. Dane pochodzące z 55 stacji pomiarowych posłużyły do porównania skuteczności klasycznych metod parametrycznych oraz estymacji jądrowej zaproponowanych przez autora. Zastosowano również trzy odrębne miary błędu.

Wyniki i wnioski:
Wyniki wykazały, że estymacja jądrowa przewyższa metody parametryczne pod względem dokładności w przypadku studni głębszych o zwierciadle napiętym. Dla zwierciadeł swobodnych wyniki nie wykazały jednoznacznej przewagi żadnej z metod. Uzyskane wyniki mogą przyczynić się do doskonalenia metod prognozowania ekstremalnych poziomów wód podziemnych oraz wspierać zarządzanie zasobami wodnymi w kontekście rosnącego ryzyka suszy.