Cel pracy:
Celem pracy jest ocena zmian w organizacji i w nadzorze nad kąpieliskami i miejscami wykorzystywanymi do kąpieli w Polsce, jakie zaszły po wdrożeniu do prawodawstwa polskiego dyrektywy 2006/7/WE.

Materiał i metody:
Wykorzystano akty prawne publikowane przez Sejm RP w Internetowym Systemie Aktów Prawnych oraz coroczne raporty Głównego Inspektoratu Środowiska na temat stanu sanitarnego kraju i dane zamieszczone w serwisie GIS i serwisie kąpieliskowym (sk.gis.gov.pl). Analiza liczebności kąpielisk obejmuje okres 2010-2019, natomiast jakość wody w kąpieliskach została przeanalizowana w okresie 2014-2018, Do analiz jakości nie włączono roku 2019 z uwagi na niedostępność danych.

Wyniki i wnioski:
Pod względem jakości najwięcej ocen o nieprzydatności wody do kąpieli w latach 2011-2018 było wydawanych ze względu na zakwity sinic (w 2018 najwięcej). Najczęściej to konsekwencja podwyższonej trofii wód, która jest wypadkową warunków meteorologicznych (upalne lata, intensywne opady), hydrologicznych (susze, powodzie), zdarzeń losowych (awarie oczyszczalni) jak i zmian klimatycznych. Ocena stanu wód przeprowadzona w 2018 roku (będąca średnią z lat 2015-2018) podobnie do oceny z roku 2014 (średnia z okresu 2011-2014) pozwoliła na ustalenie, iż ponad 70% kąpielisk uzyskało doskonałą jakość wody, około 10 % uzyskało ocenę dostateczną i jedynie 3 kąpieliska śródlądowe (1%) uzyskały ocenę niedostateczną. Według danych z 2018 roku Polska klasyfikuje się na 22 miejscu w UE pod względem liczby kąpielisk o doskonałej jakości wody. Pomimo stale rosnącej tendencji poprawy jakości wody w kąpieliskach na tle pozostałych krajów UE, do średniej europejskiej wynoszącej 85% kąpielisk z doskonałą jakością wody jeszcze dużo nam brakuje.