W artykule opisano wpływ stosowanych technologii obróbki gnojowicy na wielkość emisji metanu po aplikacji doglebowej. Do badań użyto gnojowicy świńskiej i bydlęcej, poddanej następującym technologiom: dodatek PRP, dodatek Efektywnych Mikroorganizmów, poddanie napowietrzaniu, ozonowaniu oraz fermentacji metanowej. Do badań użyto również gnojowicy bez żadnej obróbki podczas przechowywania (grupa kontrolna). Przygotowane próbki gnojowicy aplikowano do gleby brunatnej, która występuje na przeważającej powierzchni województwa wielkopolskiego. Skład emitowanego gazu po aplikacji doglebowej gnojowicy zbadano na chromatografie gazowym. Wykazano, że najskuteczniejszą metodą obróbki gnojowicy była aeracja, zarówno dla gnojowicy świńskiej, jak i bydlęcej. Zauważa się, iż gnojowica świńska wykazała wyższy potencjał biogazowy, aniżeli gnojowica bydlęca. Wskazuje się również na konieczność przechowywania przefermentowanej gnojowicy w komorach zamkniętych i nie aplikowanie jej bezpośrednio po procesie fermentacji, w celu ograniczenia emisji metanu. Spośród badanych technologii najmniejszą efektywnością w odniesieniu do gnojowicy okazały się Efektywne Mikroorganizmy.