Cel pracy:
Celem pracy była określenie zasięgu i uwarunkowań powstania zapadliska i kanału sufozyjnego stwierdzonego na terenie Pienińskiego Parku Narodowego w maju 2019 r.

Materiał i metody:
Zakres przeprowadzonych badań obejmował określenie charakterystyki geotechnicznej gruntów zalegających w zboczu w pobliżu zapadliska i wzdłuż kanału sufozyjnego. Przeprowadzono również obliczenia numeryczne metodą elementów skończonych w programie GeoStudio, które pozwoliły ocenić możliwości deformacji gruntu wywołanej działaniem sił ciśnienia spływowego.

Wyniki i wnioski:
Wyniki badań i analiza literatury wykazały, że procesy sufozyjne w polskich Karpatach są zjawiskiem powszechnym, pełniącym rolę rzeźbotwórczą. Zaobserwowana forma sufozyjna wskazuje, że na przedmiotowym stoku występuje ciągły kilkudziesięciometrowej długości kanał sufozyjny wytworzony w utworach średniospoistych, ilasto-pylastych. Należy spodziewać się, że w okresach długotrwałych lub intensywnych opadów będzie dochodzić do nasilania się takich zjawisk. Wyniki obliczeń nie potwierdziły występowania warunków sprzyjających tworzeniu deformacji hydraulicznych. Jednak w trakcie zwiększonego przepływu filtracyjnego, wytwarzają się wysokie wartości gradientu hydraulicznego w gruncie, co przy dużej porowatości gruntu sprzyja wynoszeniu cząstek gruntu. Występującemu procesowi sufozji na przedmiotowym zboczu sprzyja obecność drewnianego koryta z którego woda infiltruje w podłoże gruntowe, co sprzyja zwiększeniu intensywności przepływu śródglebowego w analizowanej części zbocza.