W opracowaniu dokonano identyfikacji susz hydrologicznych, przyjmując założenie, że niżówka rzeczna będąca przejawem suszy jest jednocześnie dobrym estymatorem jej rozwoju. Badania przeprowadzono w zlewni górnej Warty, dla której dysponowano dobowymi seriami przepływów dla 12 posterunków wodowskazowych z okresu 1971–2000. Niżówki rzeczne zidentyfikowano na podstawie stałego w wieloleciu przepływu granicznego, odpowiadającego 70. percentylowi z krzywej czasów trwania przepływu wraz z wyższymi (Q_70%). Dla zidentyfikowanych niżówek oszacowano parametry związane z ich czasem trwania, niedoborem odpływu oraz dynamiką przepływu podczas epizodu. Przyjęte kryteria identyfikacyjne i separacyjne pozwoliły na jednoznaczne wyodrębnienie prostych i złożonych susz hydrologicznych. Transformacja charakterystyk związanych z czasem trwania i deficytem względnym niżówek oraz ich udziałem w ogólnej liczbie wodowskazów umożliwiła waloryzację suszy hydrologicznej w zakresie stopnia jej surowości oraz zasięgu. Charakterystyki będące estymatorami tempa rozwoju i zaniku suszy hydrologicznej pozwoliły na określenie czynników determinujących badane zjawisko oraz jego zmienność czasową.