W pracy wykazano wpływ gęstości pomiarów na dokładność wyznaczania powierzchniowego rozkładu wilgotności objętościowej w wierzchniej warstwie gleby. Do analiz zastosowano metody geostatystyczne, których wykorzystanie poprzedzono wstępną oceną klasycznych miar statystycznych. Po sprawdzeniu warunku stacjonarności zbudowano semiwariogramy empiryczne z najlepiej dopasowanymi modelami matematycznymi. Wykorzystano je podczas procedury krigingu, w celu sporządzenia powierzchniowych rozkładów wilgotności. Na podstawie badań polowych przeprowadzonych w miejscowości Sarbinowo położonej na terenie gminy Mielno wykazano, że zwiększenie dokładności określenia rozkładu wilgotności jest istotne, gdy „oczko” siatki punktów pomiarowych maleje do 1 m. Powierzchniowe zagęszczanie pomiarów wiąże się ze zwiększeniem pracochłonności badań i nie powoduje istotnych zmian w dokładności wyznaczenia rozkładu wilgotności.